ларзидан — [لرزيدن] 1. пайдарҳам, тез тез ва бо фосилаҳои кӯтоҳ кӯтоҳ ҷунбидан, такон хӯрдани ягон чиз (ҷои худро дигар накарда); ба раъша афтодан ( и бадан), ларза хӯрдан: дарағ дарағ (дарақ дарақ, дир дир) ларзидани аъзои бадан, пир пир ларзидани коғаз;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
Фигуры каллиграфические — Часто в каллиграфии отдельным знакам письма или целым словам, или предложениям сознательно придается форма геометрических фигур, зверей, птиц, растений. Особо надо отметить в этом отношении арабскую каллиграфию, где буквы сплетались в некий… … Грамматологический словарь
грипп — [گريپ] фр. тиб. касалии вазнини сирояткунанда ва тез паҳншавандаи роҳҳои нафасгирии инсон, ки табу ларза, дарди сару мушакҳо, сулфаю зуком аз аломатҳои он ҳисоб мешаванд, зуком … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғулғула — [غلغله] 1. овозҳои баланди баҳампечида (монанди садои чандин нақораи дар як ҷо ва дар як вақт навохташуда); бонгу хурӯш, ҳаёҳуй, ғалоғула 2. шӯру ошӯб; изтироб, талотӯб; ғулғулаи мавҷҳои баҳр талотум карда хурӯшидани мавҷҳои баҳр; ғулғулаи танк… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дар — I [در] асоси замони ҳозира аз даридан. дар در пешванд, ки бо мақсади ифодаи тобишҳои маъноӣ дар аввали баъзе феълҳо меояд: даркашидан, даргузаштан, даррабудан ва ғ. II [در] 1. табақи аз тахта, оҳан ва ғ. сохташуда барои пӯшондани даромадгоҳи хона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даровардан — [درآوردن] 1. дохил кардан, дарун кардан, ворид сохтан, муқоб. баровардан; ҷуфт даровардан ҷуфтро ба замини кишт дохил кардан 2. ҳамчун феъли ёридиҳанда дар таркиби ибораҳои мухталиф омада, маъноҳои овардан ва андохтанро медиҳад: ба кор даровардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иртиош — [ارتعاش] а. кит. ларзидан: ларзиш, ларза; иртиоши савт ларзиши овоз … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ларз — I [لرز] асоси замони ҳозира аз ларзидан II [لرز] ларза, ларзиш; табу ларз вараҷа, табларза; тарсу ларз аз шиддати тарс ларзидан; бо тарсу ларз тарсону ларзон; ларз ларз ларзанда, ларзон; ларз хӯрдан ларзидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ларзиш — [لرزش] 1. исми феълӣ аз ларзидан; ларза, такон, ҷунбиш, раъша: ба ларзиш овардан ларзондан; ба ларзиш омадан ларзидан 2. ҷунбиши муттасили ҷисме, лаппиш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ларзон — [لرزان] феъли ҳол аз ларзидан; дар ҳолати ларзиш буда, ларзанда: бо дастони ларзон, бо овози ларзон: тарсону ларзон дар ҳолати тарсу ларз, бо тарсу ларз; ларзон шудан ларзидан, ба ларза афтодан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
